Tütün kokardı odamız

İsli perdelerimiz vardı

Ve ben; demini almış çayın tadı kadar sevdim seni

Makaranın ve acının her türlüsünü tatmıştık

Büyümüştük yan yana

Ve ben; çiçeğin toprağı sevdiği kadar sevdim seni

Memleket gibi geç uyanırdın

Işık, koynunda günaydın derdi sabaha

Ve ben; bir çocuğun ilk oyuncağı kadar sevdim seni

Gittin sonra yağmurlar başladı

Islandı gerçeklerim

Sırılsıklam oldu düşlerim

Ve ben; yağmur sonrası gökkuşağı kadar özledim seni

Yaşlandık işte, geride kaldı her şey

Çoluk çocuk, genç ihtiyar

Pikniklerde harcadık mutluluklarımızı

Ve ben; misafirini bekleyen porselen tabaklar kadar özledim seni