Sakın bizi affetme NARİN !

Bir daha göremeyecekti.

Kedileri, köpekleri, kuşları, ağaçları

Annesini, babasını, arkadaşlarını, öğretmenini

Hep izlediği suyun akışını.

Yeni çıkacak çizgi filmleri

Hamile olan kedisinin doğumunu göremeyecekti.

Hiçbir zaman büyüyemeyecekti.

Büyüyüp, içi umutla dolamayacaktı.

Evlenemeyecekti.

Seveceği adamın elini, hiçbir zaman tutamayacaktı

Yağmurda birlikte, hiçbir zaman yürüyemeyecekti.

Çocuğunu kucağına hiçbir zaman alamayacaktı

Başını okşamayacaktı evladının.

Çocuktu, küçüktü, güzeller güzeliydi.

Hangi çocuk, güzel değil ki zaten;

Bütün çocuklar güzeldir, bakmasını bilene

Henüz sekiz yaşındaydı.

Bir çuvalın içine koyuldu,

Dere kenarına bırakıldı.

Yitip gitti küçücük kalbi.

Bir hiç uğruna, diri diri toprağa gömülen kız çocuklarının

Zorla evlendirilen, küçük yaşta umutları çalınan çocukların

İnsanın yaptığı hataların bedelini ödeyen çocukların

Kaybolan ve hiç bulunamayan çocukların arasına karıştı

Şimdi gökyüzünde, bulutların da üstünde

Birlikte körebe oynuyorlar,

Bazen de saklambaç.

Buradaysa, değişen hiçbir şey yok.

Yine sahip çıkamadık çocuklarımıza

Yine kaybettik, yine utanç içindeyiz,

İliklerimize kadar, keder içindeyiz.

Utanıyoruz kendimizden, insanlığımızdan

Küçücük bir kız çocuğunu, yaşatamadık yine.

Tanklarımız varmış, uçaklarımız,

Yepyeni yollarımız, binalarımız,

Muhteşem görkemli okullarımız,

Herkes paraya boğulmuş,

Neyi alsam diye kendinden geçmiş,

Ne fark eder ki.

Bir çocuğu yaşatamadıktan sonra

Ne anlamı var paranın, gücün.

Bizi sakın affetme Narin!

Ahın dursun gökyüzünde asılı

İşin içinde parmağı olan herkes bedelini ödesin

Bizi sakın affetme güzel kızım

Bilirim affetmeyi bilirsin sen

Yüreğin su gibi berrak ve şeffaf

Ama ne olur güzelim

Bizim affetme sakın Narin!

Seni yaşatamadık kızım

Bu utanç bize yeter.

Kim bilir ne kadar acıdı canın

Ne kadar ağladın.

Nasıl kalbin acıdı kim bilir.

Bizi sakın affetme Narin!

Utanmasını bilene, bu utanç yeter.